Dzień 11 listopada to Narodowe Święto Niepodległości, w tym roku obchodzimy 102 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Tak ważne święto uczniowie III LO czcili każdego roku poprzez przygotowanie i udział w uroczystym apelu. Udawali się również na cmentarz, aby udekorować biało-czerwonymi szarfami groby Polaków poległych w czasie walk o niepodległość. Niestety, w tym roku z powodu pandemii i zdalnego nauczania takiej akademii nie możemy zorganizować. Zamiast akademii przygotowaliśmy na godzinę wychowawczą prezentację, gdzie przedstawiamy drogę Polaków do odzyskania niepodległości w 1918 r. W ten sposób pragniemy upamiętnić poświęcenie naszych przodków dla Ojczyzny i godnie uczcić Święto Niepodległości. Możemy także przypomnieć sobie jak nasza szkoła świętowała rocznicę odzyskania niepodległości w 2018 i 2019 r.
Zanim nadszedł upragniony dla Polaków dzień niepodległości, 11 listopada 1918 r., kraj nasz znajdował się 123 lata pod zaborami: rosyjskim, pruskim i austriackim. Przez tyle lat zaborcy próbowali narzucić Polakom swoją kulturę, język, obyczaje, religię. Ale dzięki patriotycznemu sercu naszych przodków najcenniejsze wartości zostały uratowane.
W okresie zaborów Polacy dążąc do odzyskania niepodległości Ojczyzny, organizowali zbrojne powstania, zakładali tajne związki i organizacje, prowadzili walkę w dziedzinie oświaty i kultury. Przeciwstawiano się skutecznie wynarodowieniu i zakazowi używania języka polskiego. Domy i rodziny były szczególnymi stróżami polskości. Dbano, by dzieci mówiły po polsku, by znały polskie obyczaje. Wychowywano je w duchu patriotyzmu i szacunku dla przeszłości.
Prześladowani, skazani na tułaczkę Polacy nie tracili ducha, wierzyli, że Polska odzyska niepodległość.
Kiedy w sierpniu 1914 r. wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci, którzy żyli w zaborze rosyjskim, walczyli po stronie Rosji. Ci z zaborów niemieckiego i austriackiego – po stronie przeciwnej. Polacy odziani w mundury wrogich armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie.
Polacy szli na wojnę, wierząc, że spełnią się ich marzenia o niepodległej Ojczyźnie. Do niepodległości dążyli różnymi drogami. Działało wielu patriotów, dzięki ich poświęceniu i entuzjazmowi wyłoniła się wolna Polska.
Naczelnikiem Polski został lubiany wówczas przez Polaków dowódca Legionów Polskich z okresu I wojny światowej, Józef Piłsudski, któremu 11 listopada 1918 r. rząd zwany Radą Regencyjną, powierzył władzę.
Ojczyzna – zwykłe słowo, a tyle znaczy.
Ojczyzna piękne słowo, jak je tłumaczyć?
Ojczyzna – to jabłonie kwiatami obsypane
i modre chabry w zbożu
i jasny śpiew skowronka,
i srebrnołuskie fale odrzańskie i wiślane,
skalista grań tatrzańska,
i mazowiecka łąka.
Ojczyzna – to wsie, miasta, ulice i stadiony
i wszystkie polskie huty
i wszystkie polskie szkoły,
to porty i okręty,
i morza brzeg zielony,
to zwykły dzień roboczy
i święta dzień wesoły
Ojczyzna – zwykłe słowo,
czemu tak bliskie.
(W. Szymborska, „Modlitwa za Ojczyznę Piotra Skargi”)
P | W | Ś | C | P | S | N |
---|---|---|---|---|---|---|
« wrz | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |